Pani Potrafi

Magiczność ***** Bajkowość ***** Witamina D ***** Niebieskość nieba ****** Śniegość ***** Łosiowość ––––––– ale były jelenie) #zapuszczeni #siedliskonajlepiej

 Dzień dobry #zapuszczeni #siedliskonajlepiej

  Wpadają do pasieki i nękają pszczoły metodą „na kuriera”: - puk-puk - kto tam? - kurier! - nie zamawiałam! - ale ja tu mam, że do Ulki! - moment... jestem - haa dziab!! Powinnam udusić w śmietanie, oddać kotom, wielkopsu do zalizania na śmierć. No ale nie umim. Co zrobić. A ta jeszcze nie chce sobie pójść. Rozwieszamy i sypiemy smakołyki, by się odczepiły od pasieki i co? I jajco! #zapuszczeni #siedliskonajlepiej #międzynamiisikorami

Łukasz Łukasik z Fotoczaty zrobił mega fotę, która mnie totalnie zachwyciła, bo śnieg oprószył i zlepił żubrze futro, malując na nim faktury i bajeczne obrazy, których odtworzyć nie sposób. Co natura, to natura. Nawet nie wiem jak się za to zabrać, więc upstrzyłam żubra w śniegowe ciapki używając starej szczoteczki do zębów, a co! Może powinnam się jeszcze popastwić nad tym futrem pod jakąś lupą, ale on ma takie wzory ze śniegu, że klękajcie narody. Pozwólcie przedstawić sobie.  Pan żubr we własnej osobie.  No, pokaż się żubrze.  Zróbże minę uprzejmą, żubrze.  #zapuszczeni #siedliskonajlepiej #żubr

Chciałabym napisać, że mi coś wyszło, ale nie dziś. Nie jest to najszczególniejszy dzień, bo właśnie Wydawnictwo Dwie Siostry po dwóch tygodniach od sygnału, że przeczytali, ale jeszcze się naradzą, napisało mi, że jednak nie wpisuję się w ich stylistykę i strategię. I zrobiło mi się mimo wszystko dupiato. Ostatnio potykam się o własne nogi.  A nikt tak nie potrafi takiej sytuacji zrozumieć jak niskopodłogowiec. Zwłaszcza, który w dodatku był czyimś Wielkim Przyjacielem i na swoich króciutkich łapkach odszedł. Zostawiając długą jak on sam pauzę. Minorowy nastrój, minorowy rysunek. Zostawię go chyba w tym niedokończeniu-zniknięciu, jak znikają nam czasem i te krótsze i te dłuższe perspektywy albo Przyjaciele. Nóżki nie nadążają. Za wysokie progi.  #zapuszczeni #siedliskonajlepiej #niespałacałąnocbotrzymałakredkę #znikanie #potykanie #perspektywynakoślawychłapkach

 Czyż fakt, że budzisz się we własnym łóżku mokry, obłożony gąbkami do zmywania naczyń, nie świadczy o tym, że zwierzaki mają poczucie humoru, co prawda swoiste, ale jednak?  No dobra. Tak. Winowajcą-dowcipnisiem jest Miautylda, na moim obrazku jest piesek, ale to dlatego, że nie mogę na tę małpę patrzeć, a tym bardziej rysować. A obrazek jest z przymrużeniem oka.  #zapuszczeni #siedliskonajlepiej #poczucieIhumoru #kotAmałpa #niespałacałąnocbotrzymałakredkę

Zapracowałam sobie na to by odcinek mego kręgosłupa lędźwiowego pokazał mi środkowy palec we wszystkich językach. Bo miejsce do uprawiania pracy zdolnej i zdalnej od ładnych kilkunastu lat mam, jak to sobie określam, w szparze między lodówką a szafką. Bo co się natargał tej naszej trójki dzieciaków, klamotów na trzecie w kamienicy bez windy. Bo ostatnio spędziałam po kilkanaście godzin dziennie przy kompie, plus jakieś obrazkowanie, bo mimo mojego totalnego amatorstwa, okazało się, że ktoś się uparł i bardzo ambitnie się zabrałam za to, by doskoczyć do oczekiwań. Bo jak to ja, wpakowałam się na kurs zawodowy pszczelarski w Pszczelej Woli, z czego jestem nieziemsko szczęśliwa, że mi się udało, a jednocześnie strasznie się stresuję, bo egzaminy za rok, no i te zajęcia ostatnio to zwykle online, czyli od 8:00 do 20:00 w weekend znowu przy komputerze. Zmieniałam sobie tę moją szparę z miejscówki przy wyspie kuchennej, na tę przy stole kuchennym, jak się dało to i na kanapie lądowałam, ale

Zauważyłam, że nasi dzicy, ptasi sąsiedzi szybko się coś rozprawiają z zawieszoną im na drzewach słoniną. W sumie nie powinno to być nic dziwnego. Przecież jest zimno. A w sukurs sikorom przychodzi dzięcioł, młócąc w słoninę ile sił. Sójki też robią zresztą do niej podchody, amatorów więc nie brakuje. Kawałek, za kawałkiem szybko ginie w oczach. Zbyt szybko. Także Szymon nabywa kolejny jej kawałek, odkrywając jednocześnie różnice w cenach w zależności od sklepu. Niby nic, a ciekawe 🙂 Dzielimy, zawieszamy. Znów się roi od ptasząt. Aż któregoś dnia patrzę i oczom nie wierzę. Pod słoniną staje w niemalże zajęczej stójce nasze Bubuś i jęzorem próbuje dosięgnąć tłustego paseczka. Następnie robi wdzięczne „hops” oraz „haps” i tylko z gałęzi sosny sypią się igły, a Bubuś - słońce nasze i oaza niewinności - z dziabniętą słoninką, dyrdu-dyrdu, przesmykuje się gdzieś na spokojne ubocze celem konsumpcji. - Niedoczekanie Twoje! - wkurzam się wewnętrznie i wyskakuję za próg wprost na winowaj

Eskimosi mają kilkadziesiąt określeń na konsystencję i kilkanaście nazw koloru śniegu.  Czuję się jak ubogi krewny.  #siedliskonajlepiej #zapuszczeni #Porter #spinoneitaliano

Porter nam chyba bałwana... nastraszył, że ten aż popuścił. Naszemu (tu nieco przysypanemu po ostatnim opadzie śniegu) Bałwanowi Fredkowi przytrafiło się coś wiejącego grozą.. jakiś oszczał.. czy coś Komando Urynes?  Komendant Foka na zdjęciu po prawej. #siedliskonajlepiej #zapuszczeni #tańcowałydwabałwany

Mały obchód. Ku mojemu rozczarowaniu nie znalazłam poza kocimi żadnych śladów na śniegu w różnych zakamarkach siedliska. Nawet Porterowi nie chciało się wszędzie łazić. Kurzy obóz też podzielony. Obsmarkałam się ze śmiechu, gdy usłyszałam Cześka piejącego z wnętrza kurnika. Cycuś. Wylazł dopiero, gdy usłyszał, że laski mlaszczą z zadowoleniem przy korytku. Pszczole chatki otulone śniegiem. W dwóch ulach aż zasypało wylotki. Zapukałam delikatnie do każdego domku, przykładając ucho. Odpowiedział mi brzęczący szum, brzmiący narastającą i opadającą falą jak trzciny w które dmuchnął mocniej wiatr. To jeden z tych dźwięków przy których uśmiechasz się do środka. Rozwiesiłam ptaszorkom różne smaczki. Uzupełniłam ziarna w karmnikach (żeby nam się do uli nie włamywały). Panuje cudowna, pluszowa cisza. Słychać jak z wilgotnym plaskiem zsuwa się z igieł i gałązek śnieżna mufka i robi w kołdrze na ziemi małą dziurkę. „– Tu rosły jabłka – powiedział Muminek uprzejmie. – Ale teraz rośnie tu śnieg – o

  Wreszcie!!!   Wojna na śnieżki    Bałwan(ek) Fredek  Sanki  Kulig za reniferem  Śnieg  Pees 1. A my ciągle nie mamy łopaty do śniegu  Pees 2. Pierwszy raz od gry terenowej na hasło idziemy jutro na spacer usłyszałam krzyk?! TAAAK!!!!!! #zapuszczeni   #siedliskonajlepiej   #mamlasy #bałwany

Miaugorzata zwana i nazywana w domu Isią, bo tak łatwiej, jest kotem, który w przypadku prędkości reagowania na swoje imię niestety zawstydza psy. No dobra, może poza Pestką gdy chodzi o żarcie i człowiek trzyma w ręku potencjalną szamę, a Pestka to widzi, ale gdy Pestka jest zajęta uprawianiem np. freegaństwa, to Frau Miau bije i Pestkę na głowę.   Jeśli Isia wyszła na siusiu i jej nie ma z powrotem dłużej niż 15 minut, a zwykle nigdzie się nie szlaja (chyba, że człowiek coś robi ciekawego i poszła mu towarzyszyć), wystarczy wystawić głowę i zawołać RAZ! jej imię. Kotka zjawia się natychmiast. Jeśli natychmiast trwa nieco dłużej, to znaczy tylko tyle, że kotka przebywa gdzieś nieco dalej i musi przebyć dłuższą drogę, co zajmuje ciut więcej czasu. I tyle. Nie trzeba kotu powtarzać. Nie ma powodu, by drzeć się jak na psy na całe gardło, gwizdać, fiufkać w jakieś gwizdki myśliwskie. Wystarczy raz zawołać: - Iiisiaa! I kot zaraz jest. Dlatego, jeśli woła się raz a kota nie ma w ciągu „nat

 Mówią, że jak pan taki kram. Nam się trafiają same wrażliwce. Kruchości. Wiem, wiem. Pestka pozornie stanowi od tej reguły pewien wyjątek. Zdaje się być małą, obłą atomówką zaprzeczającą chłonnością swojego wszechstronnego żołądka definicji wrażliwości, a jednak nie można jej odmówić emocjonalności. A nam również. Zwłaszcza gdy Pestka znajdująca się w fazie dojrzewającej spokojnie drożdżowej chałki, w ciągu ułamka sekundy przeistacza się w drącego japę pokemona wyskakującego z pokeballa. A my razem z nią. Portera również można przestraszyć na wiele sposobów. Nie trzeba od razu walić z hukiem z armaty. Wystarczy, widząc zwieszającego się z jego umokrzonych fafli w stronę tapicerki fotela dorodnego jedwabnika, wyrzucić z siebie ciche, przepełnioną trwogą: ajaj!! i nasz wielkopies skurczy się do rozmiarów chomika. Zastygnie w pozie: nie drgnę, bo nie wiem co zrobiłem, a reakcja pana wielka i sroga. W dodatku pan rzuca do psa: zaczekaj! W akcie miłosierdzia trzeba wyjaśnić psu czemu ma cz

  „Słowa staniały. Rozmnożyły się, a straciły na wartości. Są wszędzie. Jest ich za dużo. Mrowią się, kłębią, dręczą jak chmary natarczywych much. Ogłuszają. Tęsknimy więc za ciszą. Za milczeniem. Za wędrówką przez pola. Przez łąki. Przez las, który szumi, ale nie ględzi, nie plecie, nie tokuje.” - Ryszard Kapuściński #zapuszczeni #siedliskonajlepiej #mamlasy

Żeby wyciągnąć dzieciaki i dzieciaki znajomych z jaskiń i sprzed komputerów wymyśliłam grę terenową na orientację. Jeśli macie ochotę na taką zabawę i powędrowanie w fajne, zapuszczone miejsca, łapcie: GRA TERENOWA KPN „Hej! – powiedział Ryjek. – Odkryłem ciekawą ścieżkę. Wygląda niebezpiecznie. – Jak niebezpiecznie? – spytał Muminek. – Powiedziałbym, że niezwykle niebezpiecznie – odparł poważnie mały zwierzaczek Ryjek. – W takim razie musimy wziąć ze sobą kanapki i sok – postanowił Muminek.” #zapuszczeni #siedliskonajlepiej #Włóczykij #graterenowa #KPN